Rozdział IV / Problemy

Sekundę później Tonks zobaczyła w oddali Norę. Wolno poszła w jej kierunku. Postanowiła porozmawiać z Molly. Już parę razy u niej była również w sprawie Remusa, a Molly zawsze ją trochę pocieszyła. Cichutko zastukała w drzwi. Usłyszała wewnątrz jakiś hałas, a po chwili zza drzwi rozległ się przestraszony głos Molly:

- Kto tam?

- To ja. Nimfadora Tonks. Chciałabym porozmawiać.

Molly jednak nie otworzyła lecz znów zapytała, w sprawie ochrony:

- Kiedy się poznałyśmy?

- Kiedy przewróciłam stojak.- odparła spokojnie Nimfadora.

Tym razem kobieta otworzyła uśmiechając się szeroko.

- Tonks! Kochaniutka! Wejdź!- zawołała i usunęła się na bok, żeby Tonks mogła wejść.- Znowu Lupin?

- Yhmmm….- mruknęła Dora kiwając głową.

Molly zaprowadziła Tonks do kuchni. Nikogo tam już nie było. Pani Weasley posadziła Nimfadore za stołem i poszła przygotować herbatę.

- A więc co ci znów zrobił?- zapytała stawiając przed nią kubek z gorącą herbatą i usiadła naprzeciwko.

- Dzięki Molly.- mruknęła Tonks.

- Więc co ci zrobił?

- Ppoprosiiłł mmnie o….

- Rękę?!- przerwała Molly.

- Nie. O …tylko o rozzmowęęęę- teraz Tonks już zupełnie wybuchnęła płaczem.

- No ććśś…już dobrze- pocieszała ją Molly przytulając.

Płacząc i krztusząc się łzami, Dora opowiedziała przyjaciółce całą rozmowę między nią a Remusem. Kiedy skończyła Molly przytuliła ją mocno i powiedziała  z zatroskaną miną:

- Tonks, faceci są tacy! Zobaczysz, że kiedyś na pewno zmieni zdanie!

- Kiedyś, ale nie sądzę…

- Zobaczysz! Wszystko będzie dobrze. Ja z nim spróbuję porozmawiać! Z uparciuchem jednym!- rzekła i zaśmiała się.

- Dzięki Molly, wielkie dzięki.- Tonks również się uśmiechnęła.

 Wtem ktoś zapukał do drzwo i obie podskoczyły. Molly podbiegła do drzwi z wystawioną różdżką.

- Kto tam?- zapytała.

- To ja. Albus Dumbledore, przyprowadziłem Harry’ego.

Molly( z czego Dora bardzo się zdziwiła) nie zadała ochronnego pytania, tylko od razu otworzyła drzwi. Do kuchni wszedł dyrektor Hogwardu, a za nim Harry Potter.

- Ale mnie wystraszyłeś Albusie!- powiedziała pani Weasley ściskając Harry’ego – Mówiłeś, że przyprowadzisz Harry’ego aż jutro!

- Tak, pzrepraszam! Poszło nam szybciej, niż myślałem. Slughorna nie trzeba było długo namawiać. To oczywiście zasługa Harry’ego. O! Dzień dobry Nimfadoro!

 Harry gwałtownie podniósł wzrok na Tonks.

- Hej profesorze! Cześć Harry!- powiedziała i z trudem się uśmiechnęła.

- Cześć Tonks! Dzień dobry pani Weasley!- pozdrowił Harry dziwnie spoglądając na Dorę.

Tonks wiedziała, dlaczego.  Harry jeszcze nigdy nie widział jej z mysimi włosa i taką bladą, chudą, po prostu, jak to mówił Ron: Wygląda jak Jęcząca Marta!

- Lepiej już pójdę!- powiedziała szybko, wstając i narzucając pelerynę na ramiona- Dzięki za herbatę i pociechę, Molly.

- Nie wychodź, mną się nie przejmuj- rzekł Dumbledore- I tak muszę już iść!

- Nie, nie muszę już lecieć!- odpowiedziała – Dobranoc!

Wyszła, za drzwiami okręciła się w miejscu i znikła.

Pojawiła się w parku Lasmera, niedaleko swego domu. Wolała nie teleportować się prosto przed dom ze względu na niebezpieczeństwo grożące ze strony śmierciożerców. Wolno przechodziła parkiem. W głowie jej panował straszny bałagan nie z tej ziemi. Palce miała mocno zaciśnięte na różdżce. W parku nie było nikogo. Nagle, gdy weszła do drugiej dróżki zza krzaków dobiegł ją jakiś chichot. Wystawiła różdżkę przed siebie. Powoli zaczęła się skradać. Schowała się za drzewo i wychyliła się, żeby coś zobaczyć. To, co tam zobaczyła, zupełnie ją zamurowało.

Za krzakiem na kocyku( w czym poznała robotę Stworka) siedziało dwoje ludzi. Była to Julia z Diegiem. Całowali się.

- Ach Diego!- mruczała całując go po raz kolejny, a on ją również.

W Tonks się gotowało.

- A więc Diego udawał, że jest chory, a kiedy Cornelia wyszła na zebranie spotkał się Julią. A więc Diego zdradzał Julię! A Julia. Najlepsza szkolna przyjaciółka Dory, całuje się  z mężem swojej drugiej najlepszej przyjaciółki- Corneli.

Tonks nie chcąc im przeszkadzać deportowała się już teraz przed swój dom. Nie interesowali ją w tej chwili żadni śmierciożercy. Wszystko się w niej gotowało. Wpadła do domu. Odrzuciła pelerynę na kanapę. Kiedy wbiegała po schodach na górę, zderzyła się z Caroliną.

- I co?!- zapytała podekscytowana.

- Nic.- odpowiedziała.- Powiem ci jutro. Jestem strasznie zmęczona. Zrobisz mi herbatę? Ja pójdę się umyć i pójdę spać.

Carolina skinęła głową, a Dora weszła do łazienki. Siedziała długo pod ciepłą wodą , aż w końcu postanowiła wyjść. Na nocnym stoliku stał kubek z herbatą. Wypiła łyk i położyła się. Jednak ledwo zamknęła oczy, sypialnię coś oświetliło. Popadła różdżki wpatrując się w to dziwne coś. Jednak po chwili opuściła różdżkę i uśmiechnęła się pod nosem. Poznała wobec patronusa Dumbledora.

- Nimfadoro…- odezwał się basowy głos – Pojaw się jutro w moim gabinecie, mam do ciebie ważną sprawę. Dziękuję. Albus.

Tonks z myślą w głowie, co Albus chce jej powiedzieć zasnęła.

----------------------------------------------

Przepraszam za taki krótki rozdział, ale brak czasu. Mam nadzieję, że nowy pojawi się jutro.

Do Słodkiej Wariatki: Wiem, że mało uczuć między nimi, ale według mich obliczeń, w15 rozdziale już się jej Remus oświadczy, a potem nie będzie już żadnych kłótni między nimi.

Pozdrawiam

Lena